Hezbollah punk. O odkrywaniu wolności w islamie…

Chociaż muzułmańscy fundamentaliści potępiają muzykę jako haram (czyli zakazaną) to młode pokolenie nie bardzo bierze sobie ten zakaz do serca. Z amerykańskiej sceny muzycznej wyłonił się nurt taqwacore – ruch dzieci muzułmańskich imigrantów, zbuntowanych przeciwko ortodoksyjnej wierze swych rodziców i powielanym przez społeczeństwo stereotypom o islamie. A najlepszym przejawem ich młodzieżowego buntu jest punk… o Proroku („Mahomet był punk rockerem”) lub polityce.
O ile początki muzułmańskiej muzyki punk sięgają roku 1979, wskazując na twórczość brytyjskiej grupy Alien Kulture, to pierwszymi grupami taqwacore są:
- The Kominas (co w języku pendżabi oznacza „sukinsyny”, „dranie”) – założona przez Basima Usmaniego – syna indyjskich imigrantów oraz jego pakistańskich kumpli;
- Diacritical – kapelą dowodzi Waqar, potomek imigrantów z Pakistanu.
Te dwa zespoły uchodzą za najważniejsze w ruchu taqwacore, ale oprócz nich są jeszcze:
- Vote Hezbollah
- chicagowska Al-Thawra (z arab. Rewolucja) – na czele zespołu stoi Marwan Kamel, syn Syryjczyka i Polki; Al-Thawra w swoich utworach porusza problemy wydarzeń na Bliskim Wschodzie);
- czy Secret Trail Five – najbardziej kontrowersyjny zespół, gdyż składającą się z samych kobiet grupę założyła Kanadyjka o pakistańskich korzeniach Sena Hussain – lesbijka i drag king.
Internetowe Radio Schizo zaś nadaje niemal wyłącznie islamskiego punka.
A wszystko zaczęło się od jednej książki, której w dodatku nikt nie chciał wydać więc ukazała się nakładem własnym… Muzułmański ruch punkowy Taqwacore stworzył początkowo jako czystą fikcję Michael Knight w swojej powieści „The Taqwacores” (neologizm będący połączeniem dwóch słów: arabskiego taqwa oznaczającego miłość do Allaha, ochronę przed złem i muzułmańską koncepcję świadomości Boga z punkowym terminem hardcore). Ten amerykański pisarz jest bardzo popularny wśród muzułmańskiej młodzieży w Stanach Zjednoczonych. Jest głosem młodych Arabów, którzy właśnie odkryli wolność.
>>> Zobacz także: Hidżab i irokez. Tesnim Sayar i jej punk-muslim style
Oczywiście, muzułmańskie zespoły punkowe bardzo się od siebie różnią. The Kominas to spadkobiercy The Clash i łączą punka z funkiem oraz reggae. Podobnie brzmi Diacritical, ale już Vote Hezbollah czy Al-Thawra to grupy, którym bliżej do ostrego Dead Kennedys. Łączą ich jednak wspólni przeciwnicy – administracja Busha i religijny ekstremizm zwolenników świętej wojny…
Po zamachach 11 września muzułmanie stali się dla wielu Amerykanów wrogami publicznymi, w czym utwierdzała ich mocarstwowa polityka Busha.
Żyjemy w pop***dolonym kraju, a Bush sam już nie wie, czego chce – śpiewa Vote Hezbollah, oddając stan ducha młodych muzułmanów mieszkających w Ameryce.
A The Kominas im wtóruje:
Jestem islamistą, jestem antychrystem. Lamusy nie wiedzą, co jest na topie, ale ja wciąż pozostaję na liście najbardziej poszukiwanych. Gliniarze ścigali mnie w łonie matki, moja kołyska wylądowała w więzieniu zanim skończyłem dwa lata, policja założyła podsłuch na mój czerwony zabawkowy telefon, więc wymyśliłem plan, by poleciały głowy. Szariat w USA albo mi za to zapłacicie!
Zespoły z ruchu taqwacore buntują się również przeciwko stereotypowemu postrzeganiu muzułmanów przez pryzmat zamachów terrorystycznych czy zabójstw honorowych.
Cóż to? Ach nie! Czemu musiała złamać prawo? Wiem, że będę za nią tęsknił. Ale nikt nie zabije honorowo mojej dziewczyny (tylko ja).
To właśnie o wokaliście grupy The Kominas traktuje film dokumentalny „Taqwacore: narodziny islamskiego punka” (ang. „Taqwacore: The Birth of Punk Islam”, reż. Omar Majeed, 2009). Kiedy muzyk trafił na książkę „The Taqwacores”, założył z kolegami ze studiów zespół, skontaktował się z Knightem i namówił go do zakupu autobusu za 2 tys. dolarów. Miał on być środkiem transportu podczas „Muslim punk rock tour”.
Taqwacore w mediach było dotychczas przedstawiane jako sensacyjna ciekawostka muzyczna. A szkoda… bo to również kopalnia wiedzy o problemach młodych muzułmanów na emigracji i zasługuje na wnikliwą analizę i refleksję.
Tagi: islam, muzyka, punk, Taqwacore