Turyści z Europy zwiedzający Marrakech zwykle koncentrują się na zabytkach i atmosferze samej medyny oraz słynnego placu Dżemaa el-Fna. A przecież w Marrakechu odbywają się wspaniałe uroczystości religijne! Marrakech od wieków słynie z kultu siedmiu świętych mężów i poświęconych im sanktuariów. Siedmiu świętych z Marrakechu to tzw awliya (arab. słowo,
Sielski obrazek szczęśliwej rodziny podczas wakacyjnej podróży po Maroku. Ale ta sielanka nie trwa wiecznie i szybko ustępuje miejsca charakterystycznemu dla Hitchcocka napięciu… Szpiegowska intryga Hitchcocka, w którą wplątani zostają niewinni bohaterowie przypomina mi inny jego film „Północ, północny zachód”. „Człowiek, który wiedział za dużo” („The Man Who Knew Too
Książka na miarę noblisty! Elias Canetti przez blisko rok włóczy się po Marrakeszu w towarzystwie ekipy filmowej. To niejako jego powrót do korzeni, wszak sam był potomkiem sefardyjskich Żydów wypędzonych z Hiszpanii. A jednak… Canetti patrzy na Marrakesz oczami Europejczyka. Czytając te krótkie opowiadania przemierzamy wąskie uliczki medyny, czujemy przerażenie
Medyna lub medina (termin ten oznacza w języku arabskim „miasto”) to stara dzielnica arabskich miast, zwłaszcza w Afryce Północnej. Medyny powstawały przede wszystkim w krajach Maghrebu – Algierii, Tunezji, Maroku. Tworzy je zwarta zabudowa miejska otoczona murami obronnymi z wieloma wieżami obserwacyjnymi. Mieszczą się tutaj bazary, główny meczet i inne
Marrakech, plac Dżama al-Fna’. Niepokojąca, złowróżbna noc. W powietrzu daje się wyczuć coś dziwnego a krwawo-różowy księżyc zwiastuje niebezpieczeństwo. W niewyjaśnionych okolicznościach ginie bez śladu para turystów. Co wydarzyło się tamtej nocy na głównym placu miasta, kiedy parę pięknych kochanków widziano po raz pierwszy i ostatni? Czy ich zniknięcie to
Od inwazji arabskiej większość społeczności berberskiej to muzułmanie. A mimo to, wpływy dawnych wierzeń nadały kulturze muzułmańskiej całego Maghrebu specyficzny kształt i stare wierzenia w proroctwa i wróżby wciąż dają tu o sobie znać. Choć Koran zabrania praktyk wróżbiarskich, zaklinacze, uzdrawiacze i jasnowidze cieszą się respektem w całej Północnej Afryce.
Już w XI w. Marrakech był nazywany „miastem ogrodów”. Bez tych ogrodów miasto nie miałoby najmniejszych szans na przetrwanie. Z powodu rzadkich opadów deszczu, mieszkańcy dwoili się i troili w poszukiwaniu cienia. Ogrody dawały im tak cenne schronienie przed słońcem, przynosiły ochłodę, a z czasem większość z nich, prócz funkcji
Jadąc z Marrakechu do Casablanki mijamy rozległy las palmowy, okalający miasto od strony północnej. Marrakech słynie zresztą z takich podmiejskich gajów palmowych. Tradycja ich uprawy sięga już tysiąca lat i chlubi się ponad 150 tys. drzew. Początki były bardzo skromne (zaledwie 13 tys. ha) i sięgają czasów dynastii almorawidzkiej. A
Wiosna, wiosna, wiosna wszędzie! Będzie zatem blue like the sky, white like me, red like roses… i jeszcze yellow like couscous i green like grass! „Zielono mi, szmaragdowo (…). A pogoda rozśpiewana, a na chmurze bal do rana…” Najbardziej barwne bywają oczywiście marokańskie targowiska. Kolorowe stożki przypraw, zioła, owoce i warzywa,
