Dionysus dead can dance

Dionysus. Oratorium Dead Can Dance ku chwale natury

Pierwszy od 6 lat nowy album brytyjsko-australijskiego duetu Dead Can Dance. Na poprzednią płytę Dead Can Dance – „Anastasis” musieliśmy czekać jeszcze dłużej… bo aż 16 lat. Album jest owocem 2-letniej pracy, w czasie której Brendan Perry zgromadził kolekcję unikatowych instrumentów ludowych oraz badał praktykowane do dziś święta wiosny i

tulia, muzyka, folk polski

Tulia. Znane przeboje w wersji folk

Zespół powstał w 2017 roku w Szczecinie. Za białe głosy odpowiadają Tulia Biczak, Joanna Sinkiewicz, Patrycja Nowicka i Dominika Siepka, zaś za muzykę, wideo i produkcję grupa Public Image. O zespole stało się głośno kiedy opublikowali swój pierwszy cover Enjoy The Silence Depeche Mode. Brytyjski zespół udostępnili klip na swoim

Gnawa w Maroku (Fot. Marta Marakchi © All rights reserved)

Dziś prawdziwych Gnawa już nie ma?

Nazwa Gnawa ma dwa znaczenia w dzisiejszym Maroku: odnosi się do mniejszości, grupy etnicznej, jak i do religijnego bractwa Sufi. Nikt tak naprawdę nie wie na pewno skąd dokładnie wywodzi się słowo Gnawa. Sami Gnawa nie chcą być w łatwy sposób kategoryzowani i definiowani na sposób akademicki. Istotną kwestią jest

Tesnim Sayar, Taqwacore

Hidżab i irokez. Tesnim Sayar i jej punk-muslim style

Czy można być zbuntowaną punkówą i gorliwą wyznawczynią islamu jednocześnie? Czy irokez i hijab się wykluczają? Poznajcie Tesnim Sayar – specjalistkę od „zbuntowanej” mody muzułmańskiej! Tesnim Sayar urodziła się i wychowała w Odense w Danii. Ma tureckie pochodzenie. Obecnie ma 21 lat i studiuje sztuki piękne w Danii. Projektuje ubrania

Mediæval Bæbes

Mediæval Bæbes. Muzyka aniołów pod sklepieniem katedry

Z powstaniem zespołu wiąże się opowieść o tym, jak grupa kobiet ubranych w białe suknie, z wiankami z bluszczu na głowach, „wtargnęła” na cmentarz w północnym Londynie. Mediæval Bæbes to brytyjski żeński zespół wykonujący muzykę dawną, założony przez Dorothy Carter i Katharine Blake, główną wokalistkę zespołu Miranda Sex Garden, w

Fot. Kadr z filmu „I love hip-hop in Morocco”

Hip-hop prosto z marokańskiej mediny

Marokańczyk potrafi. Przekonałam się o tym nie raz i nie dwa. „I love hip-hop in Morocco” to tytuł filmu dokumentalnego… o determinacji, sile marzeń, pasji i muzyce. Josh Asen i jego przyjaciółka Jennifer Needle postanowili nakręcić film o hip-hopie w Maroku. Przeprowadzając wywiady do swojego obrazu z muzykami, poznali ich

gnawa

Gnawa. Muzyka, obrzędy i rytuały

Kultura Gnawa nie jest monolityczna. Nie istnieją żadne księgi kodyfikujące ich rytuały, pieśni i muzykę. Nie ma „papieża”, który sprawowałby nadzór nad maalemami i ich muzykami. Każde miasto ma inną historię i inny sposób podejścia do rytuałów. W swojej istocie wszystkie praktyki Gnawa są podobne, różnią się jednak w szczegółach.

Chaabi morocco

Chaabi – blues biednych z marokańskiej kasby

Muzyka chaabi znana jest nie tylko w Maroku, ale także w Algierii. Najczęściej można ją usłyszeć na weselach i lokalnych festiwalach. Zwykle towarzyszy jej orientalny taniec łączący w sobie tupanie stóp oraz charakterystyczne wymachiwanie włosami. Termin chaabi znaczy z arabskiego „popularny” i odnosi się do powszechności tej muzyki. Chaabi pojawiło

Gnawa w Maroku (Fot. Marta Marakchi © All rights reserved)

Gnawa – bractwo czarnych niewolników z Maroka

Gnawa lub Gnaoua to zarówno grupa etniczna, jak i religijne bractwo Sufi w Maroku. Nazwa pochodzić od słowa aguinaw, co w języku Berberów oznacza „czarnego człowieka”. Są oni potomkami niewolników sprowadzonych do Maroka w XV w. przez Portugalczyków do pracy na plantacjach trzciny cukrowej. Pochodzili oni z rejonów obecnego Mali,