Matcha, mugicha czy sencha. W świecie japońskich herbat
Japończycy piją herbatę, zwłaszcza zieloną, od wieków. Mnich zen Eisai kupił dla Japonii nasiona herbaty od Chińczyków pod koniec XII wieku, a w średniowieczu japońskie elity organizowały przyjęcia smakowania herbaty, podczas których próbowano ponad setkę różnych odmian. Z czasem po herbatę sięgnęli również zwykli ludzie. Aż wreszcie stała się ona również składnikiem różnych potraw np. owsianki ryżowo-herbacianej, kruszony lód polany syropem z zielonej herbaty, roladki biszkoptowe z musem z herbaty czy lody o smaku matchy…
Z całą pewnością lepiej zainwestować w herbatę liściastą, a nie w pakowaną w jednorazowe torebki. Liście uwalniają bardziej wyrazisty smak i aromat. Jeśli już musicie kupować herbatę w torebkach to polecam Teas’ Tea japońskiej firmy Ito-En.
Herbaty zielone
Japończycy piją zieloną herbatę od świtu do zmierzchu. Japońska zielona herbata ma łagodny smak, odżywia duszę i leczy ciało. Zalety tego bogatego w przeciwutleniacze napoju docenili starożytni kapłani oraz japońscy i chińscy poeci. Zielonej herbaty nigdy nie podaje się z cukrem ani ze śmietanką. No chyba że posłużyć jako baza do lodów z zielonej herbaty. Istnieje wiele odmian zielonej herbaty. Oto najpopularniejsze z nich:
- Sencha – obecna w każdym tradycyjnym japońskim domu; jest uprawiana w słońcu
- Gyokuro – najszlachetniejsza, najdroższa japońska herbata; jest uprawiana w cieniu
- Genmaicha – mieszanka zielonej herbaty i prażonego brązowego ryżu; ryż nadaje herbacie orzechowy aromat
- Genmaimatcha – mieszanka liści zielonej herbaty, prażonego brązowego ryżu i sproszkowanej zielonej herbaty
- Shin cho – odmiana młodej zielonej herbaty, dostępnej wczesnym latem
- Hojicha – prażone liście zielonej herbaty; po zaparzeniu zabarwia się na brązowo; ma leśny aromat i łagodniejszy smak od senchy i świetnie pasuje do owoców i deserów
Matcha. Zielona herbata w proszku
Matcha jest skarbnicą antyoksydantów i wspomaga na odchudzanie. To rzekomo najzdrowsza ze wszystkich gatunków zielonych herbat. Jedna filiżanka japońskiej herbaty matcha dostarcza niemalże tyle samo kofeiny, co jedna filiżanka kawy. Jednak matcha dodaje energii stopniowo i pozwala uniknąć nagłego spadku siły. Na jej bazie można również przygotować jogurt, smoothie, koktaj czy matcha latte (herbatę matcha z mlekiem), a także torty, cista i mydła. Matcha nadaje im oryginalny wygląd i smak, ale w połączeniu z innymi składnikami traci trochę moc.
Do przygotowania herbaty matcha potrzebujesz:
- matchawan czyli specjalną dużą czarkę,
- chashaku czyli bambusową łyżeczkę do nakładania herbaty matcha,
- chasen czyli bambusowa miotełka do ubijania herbaty matcha,
- sitko (aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się grudek)
W ostateczności wystarczy zwykła miseczka, łyżeczka i spieniacz do mleka lub trzepaczka kuchenna.
Płaską łyżeczkę matchy wsyp do miseczki, zalej około 150-200 ml wody o temperaturze 70-80 st. C (nigdy wrzątkiem!), a następnie szybko mieszaj miotełką, aż do rozpuszczenia się proszku i powstania na powierzchni herbaty pianki.
Mugicha. Herbata jęczmienna
Mugicha jest przyrządzana na zimno i stanowi zdrowy i pyszny napój na lato… ale można ją pić przez cały rok. Świetny zamiennik dla słodzonych i gazowanych napojów. Przyjemnie chłodzi i gasi pragnienie.
„Parzenie” na zimno: wsyp ziarna do chłodnej wody, całość wstaw na noc do lodówki. Rano napój jest gotowy do spożycia.
Prażenie ziaren jęczmienia możliwe jest również w domu. Wystarczy wsypać ziarna jęczmienia na rozgrzaną patelnię, uprażyć na brązowy kolor, pamiętając o bardzo częstym mieszaniu.
yoko
Więcej na ten temat dowiesz się z książki: „Japonki nie tyją i się nie starzeją” (Moriyama Naomi, Doyle William).
[buybox-widget category=”book” ean=”9788328702981″]
Tagi: herbata, Japonia, rytuał
