Miłość ponad wszystko. Czyli jak żyć w małżeństwie mieszanym wyznaniowo?
Rodzinę wieloreligijną można zdefiniować jako rodzinę, w której członkowie deklarują przynależność do co najmniej dwóch różnych religii czy związków wyznaniowych. Najczęściej kobieta i mężczyzna, tworzący taką rodzinę, posiadają tożsamości religijne związane z różnymi wyznaniami. Dzieci zrodzone z tego związku wychowywane są albo w wierze ojca bądź matki, albo w duchu wieloreligijnym albo bez przekazów religijnych, w duchu ateistycznym.
Związki międzykulturowe, w których występuje odmienność religijna z jednej strony prezentują otwartość na inne wyznania, chęć poznania i tolerancję. Partnerzy mogą rozwinąć się duchowo, poszerzać wiedzę na temat własnej religii, gdyż porównują własną wiarę i religię partnera[1]. Człowiek w takim związku dwureligijnym interesuje się wiarą partnera, obchodzi razem z nim święta religijne. Tolerancja dla tych osób jest na tyle ważna, iż są w stanie zaakceptować odrębność religijną partnera oraz uznawać jej dalsze wyznawanie. Jednak niektórzy uważają małżeństwa mieszane wyznaniowo za z góry skazane na porażkę. W takich przypadkach uznaje się, iż istnieje duże prawdopodobieństwo, że partnerzy będą mieli różne poglądy na temat istotnych spraw dotyczących funkcjonowania rodziny. Może to być czynnik powodujący nieporozumienia i spory, a co za tym idzie niekorzystne dla obojga lub dla jednego z partnerów rozwiązywanie problemów małżeńskich i rodzinnych.
Niektórzy zaprzeczają prawdziwości i ważności innej religii, inni nakłaniają swoich partnerów do konwersji, a także żądają, aby ich wspólne dzieci były wychowywane zgodnie z ich wiarą. Zdarza się również, że osoby początkowo deklarujące się jako niepraktykujące, w pewnym momencie swego życia zdają sobie sprawę z tego, iż religia jest częścią ich tożsamości, którą chcą kultywować.
Większość par konfrontuje się z kwestiami religijnymi partnera jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego. Jedni są w stanie uzyskać kompromis, dla innych odmienność religijna okazuje się nierozwiązalnym problemem. Jednakże nie da się określić swojej postawy wobec religii w krótkim czasie. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego, co jest dla nich ważne, zanim skonfrontują to z inną opinią czy postawą partnera. Religia często decyduje o tym jak powinno wyglądać życie małżonków: w jaki sposób szanuje się rodziców, ile dzieci dana para powinna mieć, wskazuje na sposób regulacji urodzeń, postawę wobec aborcji, badań medycznych, adopcji, wierności, bigamii i rozwodu, jakie dania będą spożywane oraz jak należy się ubierać i zachowywać w różnych sytuacjach[2]. Niekiedy ludzie wyznający tę samą religię, ale pochodzący z różnych krajów czy kultur, nie tylko nie zgadzają się z pewnymi poglądami partnera, ale są zdziwieni lub zaskoczeni inną interpretacją tych samych zasad religijnych.
Poważne problemy mogą pojawić się, gdy w dwu-religijnej rodzinie przychodzą na świat dzieci. Nawet w przypadku kiedy obaj partnerzy respektują i uznają odmienność religijną w związku, kwestia religii wspólnych dzieci jest często źródłem konfliktów i sporów. Powodem jest zazwyczaj fakt, iż temat ten nie został omówiony między partnerami przed podjęciem decyzji o powiększeniu rodziny.
Rola religii w życiu społecznym, a tym samym w życiu poszczególnych rodzin, jest bardzo zróżnicowana. W sytuacji gdy rodzinę zakładają dwie osoby stale praktykujące, kwestie związane z komunikacją międzyreligijną stają się kwestiami pierwszej rangi. Osiągnięcie stanu skutecznej międzyreligijnej komunikacji opartej na przyjęciu perspektywy Innego, przy jednoczesnym zachowaniu własnej tożsamości religijnej, jest możliwe dopiero po osiągnięciu minimum kompetencji poznawczych. Np. bardzo ważna jest świadomość źródeł i powiązań trzech religii monoteistycznych, która będzie przydatna w znajdowaniu cech łączących dwie religie, a co za tym idzie, w poprawnym czy zgodnym funkcjonowaniu rodziny wieloreligijnej.
[1] D. Romano, Intercultural marriage. Promises and pitfalls, A. Nicolas Brealey Publishing Company, Boston,-London 2008, s. 101.
[2] Tamże, s. 102, 104.
dr Ewa Sowa-Behtane | Spec. od związków mieszanych i kultury Algierii
Doktor nauk humanistycznych, naukowiec, nauczyciel akademicki, pedagog, profilaktyk społeczny, autorka wielu artykułów naukowych.
Prezes Stowarzyszenia Rodzin Wielokulturowych. Pracę doktorską obroniła na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zainteresowania naukowe to rodziny wielokulturowe, edukacja międzykulturowa, socjologia wartości, aksjologia, patologie społeczne oraz metody resocjalizacji.
Prywatnie żona Algierczyka, mieszkanka Krakowa, pasjonatka podróży afrykańskich oraz fascynatka kultury Algierii.
Tagi: religie, rodzina, związki mieszane
