O niemoralnej Marysi i jej krasnoludkach. Życie seksualne Konopnickiej


Maria Konopnicka i Maria Dulębianka
Maria Konopnicka i Maria Dulębianka
Maria Konopnicka i Maria Dulębianka były kochankami?

Autorka bogoojczyźnianych poematów w rzeczywistości była postępową, samodzielną i niezależną biseksualistką, niestroniącą od licznych romansów, żyjącą na bakier z kościołem i z Bogiem… i ze światem.

Maria Konopnicka urodziła się w 1842 r. w Suwałkach w rodzinie wielodzietnej. W wieku 20 lat wyszła za mąż za starszego o 12 lat Jarosława Konopnickiego – bogatego zarządcę rodzinnego majątku. Mieli razem ośmioro dzieci, z których dwoje zmarło w niemowlęctwie. Ale bycie kurą domową i posłuszną żoną Konopnickiej nie odpowiadało. Przypuszcza się, że mąż nie zaspokajał jej również seksualnie. Nie obawiając się skandalu, dokonała rzeczy na owe czasy wręcz nieprawdopodobnej: postanowiła od niego odejść. Wraz z sześciorgiem dzieci przeniosła się do Warszawy. By utrzymać rodzinę pracowała jako korepetytorka. I momentalnie rzuciła się w wir romansów… głównie ze znacznie młodszymi od siebie mężczyznami. Z Janem Gadomskim dzieliła Konopnicką różnica aż 17 lat.

Najgłośniejszy romans Konopnickiej to relacja z młodszym o 22 lata Maksymilianem Gumplowiczem. Szaleńczo zakochany w 55-letniej literatce historyki i etnograf, pragnął więcej niż tylko romansu. Gdy 28 listopada 1897 r. bawiąca w Grazu Konopnicka odmówiła mu spotkania, zrozpaczony zastrzelił się na placu przed jej hotelem. Konopnicka prawdopodobnie nie odczuła zbyt poważnie jego straty… przynajmniej w jej pismach i korespondencji nie zachowały się żadne wzmianki o tej straszliwej śmierci.

W 1889 r. poznała młodą malarkę Marię Dulębiankę, z którą natychmiast połączyło ją gorące uczucie (czy również namiętność?). Dulębianka, postrzegana przez jej współczesnych jako ekscentryczna dziwaczka, nosiła męskie stroje, charakterystyczne monokle, surduty, polowała, jeździła konno i krótko strzygła włosy. Konopnicka przeciwnie – odmładzała się, lubowała się w sukniach i kobiecych ozdobach. To był typowy związek męskiej lesbijki “butch” i kobiecej “femme” (jak dziś by to określono). Co ciekawe, Konopnicka w prywatnej korespondencji nazywała kochankę imieniem “Pietrek” (sama także przybierała męskie pseudonimy literackie). Dulębianka poświęciła dla niej obiecującą karierę artystyczną.

Żyły razem aż do śmierci Konopnickiej w 1910 r. Pogrzeb literatki, który zorganizowała jej kochanka, stał się ogromną manifestacją patriotyczną (jednak bez udziału kleru, który potępiał jej poglądy). Po śmierci Dulębianki w 1919 r., ukochana Konopnickiej spoczęła na pewien czas w jej grobowcu. Ostatecznie jednak ich ciała rozdzielono…

Tagi: ,

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *