Sukkot. Żydowskie Święto Namiotów
Dziś wieczorem rozpoczyna się Sukkot – żydowskie Święto Namiotów / Szałasów (zwane też Kuczki), które upamiętnia mieszkanie w szałasach i namiotach podczas ucieczki Izraelitów z Egiptu i wędrówki do Kanaanu (sukka, szałas, kuczka w hebr.: סוכה – Suka), a swoją nazwę wzięło od zwyczaju budowania na czas jego trwania szałasów i przebywania w nich w określonych porach.
Święto Szałasów trwa siedem dni – od 14/15 do 22 tiszri (pięć dni po święcie Jom Kippur, a dwa tygodnie po rozpoczęciu roku). Święto należy do świąt radosnych. W Torze jest napisane: przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy tubylcy Izraela będą mieszkać w szałasach, aby pokolenia wasze wiedziały, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej.
W starożytności święto było związane ze żniwami. Mężczyźni budują szałas z gałązek i kilku rzerdzi (tak aby przez dach można było widzieć niebo) w ogrodzie (czasami w mieszkaniu). Szałas jest zazwyczaj udekorowany owocami, wycinankami z papieru i obrazkami. Przez siedem dni święta ortodoksyjni żydzi mieszkają poza domem w budach pod gołym niebem – w Izraelu często budowanych na balkonach. W szałasach spożywają świąteczne posiłki i studiują Biblię… a także bawią się. Niektórzy zapraszają do domu nie tylko przyjaciół, ale też ubogich i samotnych.
Podczas święta recytuje się psalmy i wykonuje się obrzęd kołysania bukietami splecionymi z gałązek palmy (lulaw), trzech gałązek mirtu (hadasa), dwóch gałązek wierzby (arawa) trzymanymi w prawej ręce i owocami etrogu (cytron) w lewej. Wszystkie cztery rośliny posiadają-zapach i/lub smak bądź owoce. Zapach symbolizuje ludzi, którzy studiują Torę, owoc – ludzi, którzy wypełniają dobre uczynki. Etrog ma zapach i smak, lulaw wydaje owoce lecz nie ma zapachu, hadasa pachnie ale nie ma owoców, natomiast arawa nie ma ani jednego, ani drugiego. Te cztery rośliny razem symbolizują ludzki ciało. Etrog symbolizuje serce, lulaw – kręgosłup, hadasa – oczy, a arawa – usta. Oznacza to, że powinniśmy służyć Bogu całym swoim ciałem. Kołysanie bukietem wykonuje się na cztery strony świata oraz w górę i w dół na znak czci dla Stwórcy tych darów. Następnie ludzie udają się na codzienną procesję, którym towarzyszą modły o dobre plony. Procesja dnia siódmego była najdłuższa i nazywano ją Hoszanna Raba, a tłum uroczyście obchodził synagogę siedem razy.
Inną ceremonią jest obrzęd czerpania wody w dzień Szmini Aceret, będący kulminacją święta. Nocą Jerozolima była oświetlona niewiarygodnym blaskiem. W świątyni stały cztery ogromne 25-metrowe złote lampy. Paliła się w nich oliwa. W Jerozolimie nie było nawet maleńkiego dziedzińca, który nie byłby jasno oświecony tym światłem. A w nocy w różnych miejscach Jeruzalem czerpano wodę. Woda była czerpana ze specjalnych zbiorników i nalewana do specjalnych naczyń. Ta woda w nocy, w blasku światła złotych lamp mieniła się wieloma kolorami, dlatego to święto jest nazywane kolorowym. Centralna uroczystość rozpoczynała się następnego dnia rano. Kapłani pod przewodnictwem Cohen Gadol (Arcykapłan) podchodzili do sadzawki Shiloah (Siloam). To był specjalny basen. Jednym ze znaczeń tego słowa jest – cicho i spokojnie płynąca woda. Po dźwięku szofaru, który rozlegał się ze świątyni i był słyszany w całej Jerozolimie i na wszystkich jej przedmieściach, kapłani z doliny rozpoczynali marsz do Jerozolimy do „Bramy Wodnej”. Arcykapłan czerpał wodę ze źródła Shiloah i nalewał ją do specjalnego złotego naczynia. I po napełnieniu tą wodą złotego naczynia, od tego momentu nazywano ją maim chaim (Woda Życia).
Sukkot zamyka dzień ósmy tzw. Simchat Tora (Radość Tory), w którym obnoszone są w radosnej procesji zwoje Tory siedmiokrotnie wokół świątyni. Ten dzień jest tak radosnym dniem, że jako jedyny czas w roku nawet dzieci otrzymują możliwość dotknięcia świętych zwojów pisanych świętymi literami (które dozwolone są jedynie kapłanom).
Poza dwoma dniami odpoczynku, kiedy biura i sklepy są zamknięte, dni pośrednie są półświętem, i wiele biur jest otwartych wyłącznie w godzinach porannych. Niektóre biura pozostają zamknięte przez cały tydzień Sukkot, gdyż wiele rodzin izraelskich bierze w tym okresie urlopy i wyjeżdża na wakacje.
Tagi: judaizm, święta żydowskie
